zaterdag 16 juli 2011

het begin .....

van een nieuwe tuin. Sommingen weten al dat wij, geliefde, kind en ik, ergens dit jaar willen verhuizen. Bij het nieuwe huisje hoort een stukje grond, ik noem het vanaf nu tuin, waar de laatste jaren (sinds 1998) dor omstandigheden van de vroegere eigenaar niets meer in is gebeurd. En als ik zeg niets bedoel ik ook niets, nada, nakkes, nichts, niente, nothing (hhmmm typisch, verschillende talen en overal begint het met de letter N), je zag groen, veel groen, ondoordringbaar groen en nog meer groen. Een paar weken geleden hebben buurman en geliefde al een poging ondernomen om een pad in het groen te slaan, om tenminste helemaal voren aan en stuk van 4x3 meter vrij te krijgen. Na enig gehak, gevloek en gesleep is dit ook gelukt en was de locatie voor de kennel van onze twee "tekkels" klaar, tenminste tot geliefde de hondenhokken die IN de kennel geplaatst moeten worden in levende lijve zag. Zwaar onder de indruk besloot hij dat er toch zeker anderhalve meter aan de kennelplaats moest komen - mijn "dat heb ik je verteld" werd van tafel geveegd. Anderhalve meter meer betekend in realiteit dat het met bruidssluier begroeide prieeltje verwijdert moet worden en iedereen die in de verste verte ooit met bruidssluier in aanraking is gekomen weet dat het zeeeer hardnekkig spul is, mooi maar ooooohhhh zo hardnekkig. De liefste van alle mannen verdween 3 weekjes geleden met een vloeibaar goedje in de tuin om een week later teleurgesteld te constateren dat er (bijna) niets was gebeurd - lieverd was er van uit gegaan dat alles binnen één week verdwenen zou zijn (grote verdwijntruc) helaas mijn schat. Vol moed huurde hij een bermmaaier om weer een tweetal uurtjes in het groen te verdwijnen en ja, dit keer had hij succes, trots, moe maar voldaan vertelde hij mij met glimmende ogen dat nu alles weg was alleen moest er hier en daar nog een "beetje" geharkt worden om het gemaaide groen bij elkaar te krijgen. Zo gezegd, zo gedaan, afgelopen maandag reden wij opnieuw richting tuin en wat zagen mijn ogen ..... idd alles was overzichtelijk plat gemaaid. Zo overzichtelijk dat nu ook de brokken puin, lege emmers, bloempotten en andere tuinattributen te zien waren. We hebben gezellig samen gesleept, gesnoeid (nog steeds meters bruidssluier) en ook een "beetje" gharkt en vandaag springen geliefde en buurman opnieuw in de auto. Dit keer met een aanhanger om alles (nou ja, het begin dan) naar het stort te brengen. Ik, ik blijf lekker thuis, wachten op de verwarmingsmonteur (again) maar dat is een ander verhaal.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten