volgen ....

..... gisteren was mijn grote dag! O.K. niet zo groot als mijn trouwdag en de geboorte van ons kindje maar toch een bewegend moment in mijn leven. Gisteren werg mijn weblog geboren, ik noemde het liefdevol "het begon op een maandag in juli" en na een korte inprentingsfase gingen blog en ik aan de slag.
Samen bouwden wij wat nu op dit moment voor de wereld zichtbar is: een samenraapsel van letters en woorden die samengevoegd een verhaal vormen. Uit het gehele land stroomden gisteren de felicitaties binnen en bewonderden lieve mensen het kleine blogje. Men gaf aan mij te volgen en snel had ik ook al 3 (ja .... drie) volgers. Vol trots bekeek ik het resultaat tot ik een vraag omhoog voelde borrelen. Ik vroeg mij af hoe mensen mij kunnen volgen en gooide snel de vraag op Twitter. Even snel kreeg ik antwoord van een lief Twittervriendinnetje.  Haar antwoord was bijna té simpel om in woorden te vatten maar ik zal het proberen "je drukt op VOLGEN" stond op he scherm van mijn BBtje. Ja!dacht ik, dat kan ik! en ging op zoek naar de knop VOLGEN ...... op het scherm, onder het scherm, toetsenbord afgezocht, onder het laptopje gekeken ...... niets te vinden. Een beetje verward deelde ik mijn probleem opnieuw, en weer kreeg ik snel een lief antwoord van hetzelfde Twittervriendinnetje, zij vertelde dat links boven het woord VOLGEN staat en dat ik alleen maar daar op hoef te drukken - de rest zou vanzelf gaan. Klinkt simpel, vooral met deze zeer duidelijke routebeschrijving maar helaas ...... mijn pasgeboren blogje liet mij nog steeds niet zien waar ik kan volgen. Licht wanhopig twitterde ik terug "ik zie het niet .... en ja bril zit op mijn neus" waarop ik enkele lange minuten niets meer hoorde. Tot het moment dat het rode lampje op mijn BB verlossend vertelde dat weer een nieuwe tweet op mij stond te wachten, haastig en met bibberende handen, hopend op het verlossende VOLGENknopje opende ik de TWEET om te lezen "ik heb je een mail gestuurd".
Mails zijn goed, mails zijn duidelijk en ook voor mij, nieuweling op socialmediagebied (whateverthatmaybe), goed te snappen. Lief Twittervriendinnetje had zelfs een afbeelding als bijlage aan de mail gehangen en ter verduidelijking een pijltje geplaatst om aan te geven waar ik VOLGEN kon vinden. Ik vergeleek de afbeelding met mijn blogje, centimeter na centimeter met elkaar vergeleken te hebben kwam ik tot één conclusie: ik heb geen VOLGENknop. Nadat ik mijn hart had uitgeschud vroeg Twittervriendinnetje mij zelfs nog, niets snappend van de zorgelijke situatie, of mijn computer ziek zou zijn. Nee toch, dat kan niet flitste door mijn hoofd, zouden zij, blogje en de computer, een virusje hebben???? Angstig zocht ik gelijk contact met de deskundigen op het gebied van ....., in Google Help hoopte ik de oplossing te vinden en zette mijn probleem op het blogforum (net als elke jonge moeder betreed ik nu werelden waar ik van te voren niet van wist dat zij bestonden). Vandaag ontving ik een antwoord, men vroeg mij naar mijn browser en of ik al had geprobeert om mijn cachegeheugen en mij cookies te wissen. Nou is er met mijn geheugen vrijwel niets aan de hand maar toen ik dit bericht las voelde ik mij ineens erg blond(T) ...... browser, cachegeheugen ..... zwaar onzeker belde ik mijn buurman die godzijdank wist wat mijn browser is en mij ook kon vertellen hoe ik mijn geheugen  en de koekjestrommel moet wissen. Ik heb het gedaan, ik heb gewist alsof mijn leven ervan afhangt, zelfs drie keer het geheugen en drie keer de koekjestrommel gewist en wat heeft het mij opgeleverd ....... NIETS, ik kan nog steeds niet VOLGEN. Samengevat, ik heb mijn verhaal opnieuw op het forum geplaats, mijn frustratie even van mij afgeschreven en wacht nog steeds op het moment dat ik kan VOLGEN